een nieuwe blog

Ik heb een nieuwe blog aangemaakt. www.onzechinesedromen.blogspot.com zo kan ik gewoon lekker door gaan met ons gezin. Ik moet de site nog opleuken, maar dat komt helemaal goed.

VU

Vanochtend hadden we onze eerste afspraak in het VU, we zijn helemaal bijgepraat. Begin juni wordt Jesse voor het eerst geopereerd. Hij komt op de lijst voor een dubbele operatie, het sluiten van zijn zachte gehemelte en het sluiten van zijn lipje. Maar aangezien het beide nogal heftige ingrepen zijn wordt tijdens de operatie bepaald op inderdaad alles tegelijk wordt gedaan of dat eerst alleen zijn lipje wordt dichtgemaakt. We hebben dus nog drie maanden om te wennen aan elkaar en om te wennen aan het idee dat hij toch echt geopereerd gaat worden. We hebben ons voorgenomen om alles maar over ons heen te laten komen en te zien hoe het allemaal gaat verlopen. Volgende week hebben we de afspraak met de kinderarts, wordt ons binkie helemaal doorgelicht. Ben benieuwd hoe dat zal verlopen.
Verder gaat het hier erg goed. Jesse is een lekker ondeugend mannetje en Anne begint wat bij te draaien. Ze heeft zelf op school verteld dat we samen met Jesse bij opa en oma zijn geweest, een hele stap voor haar, tot nu toe wilde ze er niet veel van weten.
De dagen vliegen om en ik heb het idee dat ons huis nooit meer opgeruimd zal zijn, maar het kan mij niet schelen, we hebben het leuk samen, wat wil een mens nog meer.
Zondag gaan we naar Dokkum, naar Robin, ben heel benieuwd hoe de jongens op elkaar reageren. We hebben er zin in.

de eerste dagen thuis

Het is gewoon een feestje met twee kinderen, maar wel wennen! Daar heb ik iets te makkelijk over gedacht. Anne moet ook erg wennen, het was voor ons al moeilijk te bevatten dat we met zijn vieren zouden zijn, laat staan voor haar. Ze had een beetje in haar hoofd dat we een babyjongetje zouden krijgen die precies zou doen wat zij wilde, maar dat valt natuurlijk tegen. Maar ik moet zeggen dat ze een heel lief zusje is voor haar kleine broertje. Maandag waren we nog met zijn viertjes samen thuis, maar Anne was er duidelijk aan toe om weer naar school te gaan. Een hele klus zo 's morgens vroeg. Ik was al om 6.15 aan het douchen en nog presteren we het om tien minuten te laat op school aan te komen, 't komt echt wel goed hoor met ons!!

Jesse doet het goed, hij eet lekker en hij schuift eigenlijk alles naar binnen wat we hem voorzetten, zelfs de zuurkoolschotel van gisteravond is met smaak op gegeten. Hij dacht gisteravond dat hij met flink huilen ervoor kon zorgen dat we de hele avond aan zijn bed blijven zitten, maar hij heeft het vlot opgegeven. Hij slaapt heerlijk in het campingbedje bij ons op de kamer en we moeten hem 's morgens wakker maken om samen te ontbijten. Tot nu toe hebben we het dus prima getroffen met onze kanjer.

Maandag hebben we onze eerste afspraak in de VU met een arts van het schisisteam, we zijn erg benieuwd wat ons te wachten staat.

Op weg naar huis

We zijn alweer dik thuis, maar de weblog moet nog bijgewerkt worden. De reis naar huis was gewoon super, toen het vliegtuig naar de startbaan ging taxiën is hij bij mij op schoot in slaap gevallen en hij werd pas weer wakker toen er eten werd geserveerd. Hij heeft heerlijk gespeeld met zijn klei en zijn "boombox" en we hebben lekker geslapen. En toen waren we geland, het ging ineens allemaal snel. Onze prinses stond al te zwaaien aan het einde van de slurf en natuurlijk hield ik het niet meer droog, we zijn compleet is het niet geweldig?! Voor we het wisten stonden we bij de kofferband en waren we door de douane. Wat een feest, al die mensen met balonnen en een spandoek. Jesse vond het allemaal best interessant. En toen naar huis......... we kwamen binnen en het was speelgoedwalhalla voor onze kleine man, hij ging met zijn jas nog aan heerlijk zitten spelen, was hij er ooit niet????? Het voelt al zo vertrouwd.

De Muur

Het is sprookjesachtig mooi als we op de muur aankomen, maar het is ook berekoud. We besluiten dat het beter is voor Jesse om niet voor dat mooie fotomoment de kou in te gaan en Johan en Cor denken er ook zo over. Eerst ga ik met Johan naar boven, ik ben gauw buiten adem, maar we gaan door. Het laatste stukje voordat we bij ons eindpunt zijn bestaat de muur uit allemaal kleine tredes die spekglad zijn en als ik languit ga, gaan we terug. Makkelijker gezegd dan gedaan, onderweg nog een paar keer gevallen, maar niets doet zeer en ik ben er trots op dat we zo hoog zijn gekomen.

Het plein en het vogelnest

Vandaag een volle dag, vanochtend hebberig geshopt op de zijdemarkt en vanmiddag eerst naar het plein van de hemelse vrede en daarna naar het vogelnest, het plein hadden we al gezien en de verboden stad hebben we overgeslagen, maar het vogelnest was een kleine belevenis, wat groots aangepakt en best indrukwekkend. Jesse werd op laatst woest en wild in de buggy, dus we hebben besloten dat we morgen niet mee gaan naar het zomerpaleis, we maken er een lekker dagje van. Vanavond weer heelijk gegeten en zo nog maar weer even op de gang, gezellig kletsen.

gieren